De Noordkaap

Campings
We zijn op 1 augustus weer vertrokken vanuit Tromso richting de Noordkaap.
Het was eerst even naar het zuiden op de drukke E8 en dan naar het Noordoosten naar
de plaats Breivikeidet waar we de pont konden nemen. Aangezien we de vaartijden hadden konden we daarop mooi gaan rijden. We kwamen dan ook mooi op tijd aan bij de pont. Hier ontmoeten we een Zwitsers echtpaar met een tandem. Een cadeautje van hun ouders voor het jonge bruidspaar. Het was hun huwelijksreis. Zij waren ook op weg naar de Noordkaap. In Lyngseidet zou een camping zijn. Zij hadden daar een afspraak met een bevriend echtpaar die ook op de fiets waren. Helaas geen camping maar wel hun vrienden. Zij zijn daar gebleven en hebben wild gekampeerd en wij zijn met de volgende pont over gevaren om naar de camping te gaan in Djupvik 20 kilometer verder. Daar aangekomen bleek dat de camping er ook niet meer was. Wat nu ? Gewoon op de campingplaats gaan staan ondanks dat het afgesloten is met een hek. De scharnierpennen er uitlichten en je hebt toegang toch. Wel balen op dat moment omdat de kaart een oude uitgave is en dus de actuele situatie niet weergeeft.

Ongeval Harley Davidson
De volgende ochtend werden we heerlijk wakker. Het boeltje weer ingepakt en na gegeten te hebben zijn we weer vertrokken. Het hek hebben we weer netjes teruggeplaatst. We zaten nu op de E6 die vrij rustig is en mooi langs diverse fjorden loopt. Wil niet zeggen dat het een vlakke weg is! Toen we de camping in Sekkemo opreden hadden we 87 km gereden en 917 klimmeters in onze benen. Onderweg hadden we wel een vervelende ervaring opgedaan. De Harley Davidson club uit Trondheim was hier met 4 groepen aan het rijden met elk 25 motorrijders. De laatste groep passeerde ons net op de top van een heuvel. Wij hebben daar even gepauzeerd in een restaurant en hebben daar bij vertrek onze regenkleding aangetrokken voor een lokale bui.. Nadat we gingen afdalen zagen we in de verte al blauwe zwaailichten. Wat bleek twee van de laatste motorrijders zijn onderuit gegaan in de bocht waar ook grind en zand lag. Het zag er nogal ernstig uit. 2 ziekenauto’s waren reeds aanwezig. Later zagen we er een helikopter naar toe vliegen en kwam een brandweerauto ons tegemoet met sirene. Op de camping zijn we in een hut gaan slapen omdat het er zeer drassige grond was. We hebben hier een Duitser ontmoet die al meer dan 15 jaar op deze camping verbleef.

De langste tocht
Toen we de volgende ochtend waren vertrokken kwamen we er na 5 kilometer achter dat we mijn pet en Nelleke’s buff vergeten waren. Hingen achter de deur op een spijker aan de wand. We hadden uitgerekend dat we vandaag de langste tocht, zo’n 110 kilometer zouden gaan rijden dan kan dit er nog wel bij. Na 12 uur onderweg te zijn en 9 fietsuren gemaakt te hebben en 1167 klimmeters waren we in Alta. Onderweg hadden we weer bij de Coop supermarkt ons dagelijks puddingbroodje gekocht en genoten we van de koffie uit de thermoskan die daar uitnodigend staat in de winkel. Soms is die koffie gratis anders tegen een kleine vergoeding. We zijn in Alta 1 dag extra gebleven om onder andere de vlucht terug te kunnen boeken. Heb het door een reisbureau laten doen omdat het onduidelijk was hoe ik de fietsen moest boeken. Bleek dat ik die gewoon bij de balie moet betalen tijdens het inschecken. Je moet het maar weten. We zijn in Alta weer de Engelsman en twee jongedames uit Estonia tegengekomen die we reeds eerder hebben ontmoet hebben. Bij terugkomst op de camping kwamen we het Zwitsers bruidspaar Lucas en Corine Zack ook weer tegen.

Toendra
Het regent pijpenstelen als we vertrekken naar Olderfjord. 105 kilometer verder op. We, wij en Lucas en Corine, rijden ieder ons eigen tempo. Als we zo’n 80 kilometer over de mooie toendra zijn gereden ontmoeten we elkaar weer bij Skaldi. Gezamenlijk rijden we op naar Olderfjord. Op de camping kunnen we op een droog stukje grond alle twee onze tent nog kwijt. Gelukkig hadden we bij Skaldi al ons eten gekocht omdat bleek dat hier niets te koop is.

Route 889 naar Havoysund
Op de camping staat ook een Duitse jongeman Henning Scholland uit Weimar. ’s Morgens gaan we met ons vijven naar Havoysund over route 889. Deze route werd ons ooit geadviseerd door een Belgisch echtpaar tijdens de beurs in Retie. Het voordeel hiervan is dat je niet door die lange tunnels hoeft van de “drukke” E69,de weg die rechtstreeks naar Honningsvag en de Noordkaap gaat. Nou het was een prachtige route. Zou bijna zeggen de mooiste die we gehad hebben. Prachtige brede kustweg een heerlijke zon en bijna geen wind. Als we er 5 wagen zijn tegengekomen op het traject van 88 kilometer is het veel. In Havoysund zijn we inkopen gaan doen en hebben er vrij gekampeerd bij het “buiten zwembad”van de gemeenschap.

Zwemmen
’s Morgens om 7 uur werden we gewekt door een paar luidruchtige inwoners. 5 mannen en een vrouw. Ze wilde gaan zwemmen naar een nachtje doorfeesten. De jongens vonden het wel koud en zagen het ook en dat maakte ze nogal luidruchtig bekend. De naakte jongedame had er minder last van omdat ze zich ook steeds uitdagend liet opwarmen. Heb de aangeboden sterke drank Schmirnoff maar afgeslagen .Ik hoef alleen maar te fietsen!! Na een tijdje zijn ze
weer het dorp ingegaan.

De Noordkaap
We waren daardoor allen mooi op tijd met het ontbijt en dat kwam goed uit omdat om 9:30 uur de Hurtigrute boot zou aankomen die ons naar Honningsvag brengt. Daarna wisten we van verhalen dat we nog 38 pittige kilometers kregen naar de Noordkaap met aardig klimwerk. Bleek later dat het 1100 klimmeter zouden zijn. We zijn hier gezamenlijk naar toe gereden en hebben onze tenten vlakbij het noordelijks puntje gezet. Aangekomen op de Noordkaap hebben we de gebruikelijke foto’s gemaakt en heb ik een mail gestuurd via waarbenjij.nu. Voor (zeer mooie) foto’s kijk dan ook op de site van Henning : www.hscholland.de .De zon ging onder om 22:45 uur en zou weer opkomen om 02:00 uur. We hebben de opkomst niet afgewacht maar we hadden op die avond van een mooie zonsondergang genoten.