Sabai dee Laos

Met een klein bootje staken we de Mekong-rivier over naar Laos. Bij de douane moesten we ons visum zelf regelen. Daarna met de slowboat naar Pak Beng. De boot was overvol, zodat er een tweede boot geregeld moest worden. We vertrokken drie uur later dan gepland. De tocht over de Mekong was prachtig. Het was een lange zit op harde bankjes. Het was donker toen we in Pak Beng aankwamen. Het was nogal hectisch om al je bagage bij elkaar te zoeken. Gelukkig hadden we daarna gauw een guesthouse gevonden. Het fietsen in Laos is een beleving. De geur ,de natuur, de armmoedige bamboehutjes, de vriendelijke mensen ,de kinderen die je al van verre zien aankomen en langs de weg staan te zwaaien en Sabai dee roepen en de jongetjes die je een Big Five willen geven. In bijna elk dorpje kun je wel wat te drinken of soms iets te eten kopen. De weg was over het algemeen goed geasfalteerd. Soms een enkel slecht stuk. De weg was licht glooiend met soms een stevige klim.
We zijn in drie dagen via Mouang Houng, Udon Xai naar Pak Mong gefietst. De volgende dag zijn we met een ander stel, Frans en Marjet, met de Longthraw, een klein vrachtwagentje,naar Luang Prabang gebracht. Dit is een leuke plaats om te vertoeven.De Franse invloed is nog merkbaar. Je kunt er croissantjes eten en petange spelen. We bereiden ons nu voor om richting Vientiane te gaan waar wij elkaar weer zullen ontmoeten.