San Diego naar Vinales

Nadat we de zware inspanning beloond hebben met een extra rustdag zijn we wederom een avontuur aangegaan. We gaan het Parque Nacional La Guira in , zeg maar bovenlangs en niet onderlangs. Ons was het advies gegeven door de eigenaar van de casa dat we over San Andres moesten gaan rijden. Tijdens onze rit kwamen we in gesprek met een wielrenner Henrique. Hij vertelde dat we de “tweede” weg moesten nemen vanwege de mooie omgeving. Wel was de weg slecht gaf hij aan. Mijn PC gaf aan dat San Andres geen optie was, maar dat is niet bepalend want er staat wel meer niet op. Nou wat is nu wijsheid. Henrique vertrouwde ons meer dingen toe die besloten om zijn advies op te volgen. Het was een slechte weg met een mooie omgeving. Geen spijt dat we die weg genomen hebben . De andere weg is nog slechter is ons later verzekerd en de bovenste weg gaan we rijden als we naar huis gaan en Marco schrijft dat die ook slecht is. Maar ja slecht is een rekbaar begrip. We zien wel hoe het er uit zit we moeten er toch over om in Havana te komen. Volgens het boekje van Marco hebben we de laatste 100 meter voor de Casa een goede weg. Dit met een knipoog naar Marco. We hebben even moeten zoeken naar de Casa Maria Jesus. We werden zeer vriendelijk ontvangen. De rijtjeswoning had twee bedden ter beschikking. De volgende dag zijn we Vinales wezen verkennen. Een grote lange hoofdstraat met allerlei winkels. De activiteiten rondom Vinales maken het interessant om in Vinales te overnachten. Eigenlijk is er weinig gebeurd in Vinales en alleen het geheimzinnige in de casa heeft ons te denken gegeven.